ΛΕΙΨΥΔΡΙΑ, ΟΙ 10 ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΣΤΕΡΗΣΗ ΝΕΡΟΥ

Τίποτα δεν επιβιώνει χωρίς νερό γιατί είναι το πιο βασικό γεγονός της ζωής. Οι άνθρωποι χρειάζονται μια σταθερή και καθαρή παροχή H2O για να ζήσουν, κάτι που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να επιτευχθεί.

Το νερό επηρεάζει τη ζωή μας με αμέτρητους τρόπους. Το χρησιμοποιούμε για να τρώμε, για να τροφοδοτούμε τις επιχειρήσεις μας, για να κρατάμε τα σπίτια (και τα χέρια μας) καθαρά… Αλλά λιγότερο από το 1% της παγκόσμιας παροχής νερού είναι χρησιμοποιήσιμο σε εμάς. Το υπόλοιπο είναι αλμυρό νερό, πάγος ή υπόγεια. Και πρέπει να κάνουμε αυτό το <1% να διαρκέσει για 7,9 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Η παγκόσμια κρίση του νερού είναι απόδειξη ότι έχουμε ξεραθεί: Οι τελευταίες εκθέσεις από τον ΠΟΥ και τη UNICEF δείχνουν ότι πάνω από εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι έχουν παγιδευτεί σε έναν κύκλο δίψας – έναν κύκλο που τροφοδοτεί τον κύκλο της φτώχειας.

Η παγκόσμια κρίση του νερού με μια ματιά

• Σύμφωνα με το UN-Water, 2,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε χώρες με υδάτινη πίεση
• Σύμφωνα με τη UNICEF, 1,42 δισεκατομμύρια άνθρωποι - συμπεριλαμβανομένων 450 εκατομμυρίων παιδιών - ζουν σε περιοχές με υψηλή ή εξαιρετικά υψηλή ευπάθεια στο νερό
• 785 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες ύδρευσης
• Ο ΠΟΥ αναφέρει ότι 884 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό
• Τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού αντιμετωπίζουν σοβαρή λειψυδρία κατά τη διάρκεια τουλάχιστον ενός μήνα του έτους
• Το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Νερού υπολογίζει ότι 700 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να εκτοπιστούν λόγω έντονης λειψυδρίας μέχρι το 2030
• 3,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε γεωργικές περιοχές με μεγάλη λειψυδρία ή λειψυδρία
• Περίπου το 73% των ανθρώπων που πλήττονται από έλλειψη νερού ζουν στην Ασία
• Η παγκόσμια κρίση του νερού είναι ένα γυναικείο ζήτημα: Σε αυτό που η UNICEF αποκαλεί «κολοσσιαίο χάσιμο χρόνου», οι γυναίκες και τα κορίτσια ξοδεύουν περίπου 200 εκατομμύρια ώρες μεταφέροντας νερό κάθε μέρα
• Η διάρροια σκοτώνει 2.195 παιδιά κάθε μέρα—περισσότερα από το AIDS, την ελονοσία και την ιλαρά μαζί— και μπορεί να προκληθεί από την έλλειψη πρόσβασης σε καθαρό νερό και υπηρεσίες υγιεινής

Τι προκαλεί την παγκόσμια κρίση νερού;

Υπάρχουν πολλές βαθύτερες αιτίες για την τρέχουσα κρίση νερού, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν τα πάντα, από τη συγκομιδή έως τη δημόσια υγεία. Αντιμετωπίζοντας αυτές τις αιτίες, μπορούμε να τα πάμε καλύτερα με το 1% που έχουμε.

1. Κλιματική Αλλαγή: Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένας από τους κύριους λόγους πίσω από την παγκόσμια κρίση του νερού. Οι περιοχές που είναι πιο ευάλωτες στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως η ξηρασία στη Σομαλία και οι ολοένα και πιο έντονοι μουσώνες στο Μπαγκλαντές, είναι συχνά καταπονημένες από το νερό. Καθώς η κλιματική κρίση συνεχίζει να βαθαίνει, αυτοί οι πόροι γίνονται όλο και πιο σπάνιοι. Μία από τις κύριες αιτίες της κλιματικής αλλαγής, η αποψίλωση των δασών, οδηγεί σε «θερμικά νησιά» που επηρεάζουν τη γύρω γη. Στην υποσαχάρια Αφρική, για παράδειγμα, το 80% της γεωργικής γης έχει επηρεαστεί από την υποβάθμιση του εδάφους λόγω ξηρασιών που σχετίζονται με το κλίμα. Στο αντίθετο άκρο του φάσματος, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αλατίζει τις πηγές γλυκού νερού, που σημαίνει ότι δεν είναι πλέον πόσιμο ως έχουν.

2. Φυσικές καταστροφές: Είτε σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή είτε όχι, σύμφωνα με μια έκθεση της UNICEF σχεδόν το 75% όλων των φυσικών καταστροφών μεταξύ 2001 και 2018 σχετίζονταν με το νερό. Αυτό περιλαμβάνει ξηρασίες, αλλά και πλημμύρες — οι οποίες μπορούν να καταστρέψουν ή να μολύνουν πηγές καθαρού νερού για τις κοινότητες. Αυτό όχι μόνο αποκόπτει τους ανθρώπους από το καθαρό πόσιμο νερό, αλλά επίσης ανοίγει τον κίνδυνο για ασθένειες που μεταδίδονται στο νερό, όπως η διάρροια. Η συχνότητα αυτών των γεγονότων αναμένεται να αυξηθεί καθώς συνεχίζουμε να αισθανόμαστε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

3. Πόλεμος και συγκρούσεις: Η συνεχιζόμενη κρίση στη Συρία οδήγησε μια καλά ανεπτυγμένη χώρα της μεσαίας τάξης να πέσει σε κρίση νερού χάρη στην καταστροφή των υποδομών της. Αυτό αποτελεί σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία για τα εκατομμύρια των Σύριων που εξακολουθούν να ζουν στη χώρα. Μια άλλη παρατεταμένη σύγκρουση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία έχει δει ένοπλες ομάδες να στοχεύουν σημεία νερού και πηγάδια χωριών - όπως η πείνα ως όπλο πολέμου, το νερό μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε περιόδους βίας.

4. Λύματα: Ας μιλήσουμε για το μολυσμένο νερό και τον ρόλο που διαδραματίζει στην παγκόσμια κρίση νερού: Μερικές φορές το νερό μπορεί να είναι άφθονο σε μια περιοχή. Αλλά αν αυτό το νερό είναι ασφαλές για κατανάλωση… αυτό είναι άλλο μια ιστορία. Πολλές περιοχές του κόσμου έχουν ανεπαρκή συστήματα για την αντιμετώπιση των λυμάτων — το νερό που επηρεάζεται από την ανθρώπινη χρήση, όπως το πλύσιμο των πιάτων στο σπίτι ή που χρησιμοποιείται σε μια βιομηχανική διαδικασία. Σε παγκόσμια κλίμακα, το 44% των οικιακών λυμάτων επαναχρησιμοποιείται χωρίς επεξεργασία και το 80% των συνολικών λυμάτων επιστρέφει στο οικοσύστημα χωρίς επεξεργασία ή επαναχρησιμοποίηση, γεγονός που με βάση τους αριθμούς του ΟΗΕ αφήνει 1,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους να χρησιμοποιούν νερό που μπορεί να μολυνθεί από περιττώματα , χημικές ουσίες ή άλλες προσμείξεις που μπορεί να αποδειχθούν τοξικές. Τα λύματα είναι μια από τις κύριες αιτίες για πολλές από τις πιο διάχυτες ασθένειες στον κόσμο, όπως η χολέρα, η δυσεντερία, ο τύφος και η πολιομυελίτιδα.

5. Απόβλητα νερού: Διαφορετικά από τα λύματα, η σπατάλη νερού είναι αυτό που συμβαίνει όταν αγνοούμε τις βρύσες που στάζουν, ποτίζουμε υπερβολικά το γρασίδι μας ή αγνοούμε το δωρεάν νερό της βρύσης που μας σερβίρουν σε ένα εστιατόριο. Μερικά από αυτά μπορεί να φαίνονται σαν μικρές ενοχλήσεις, αλλά αθροίζονται: Μιλώντας με το VOX, ο ειδικός διαχείρισης νερού Shafiqul Islam εκτιμά ότι αυτές οι μικρές ενοχλήσεις μπορεί να αντιπροσωπεύουν οπουδήποτε μεταξύ 30 και 40% του χαμένου νερού μιας πόλης. Η μέση οικογένεια μπορεί να σπαταλήσει 180 γαλόνια την εβδομάδα, ή 9.400 γαλόνια ετησίως, λόγω οικιακών διαρροών. Προσθέστε όλα αυτά και εξετάζουμε περίπου 900 δισεκατομμύρια γαλόνια νερού που χάνονται ετησίως.

6. Έλλειψη Δεδομένων Νερού: Γνωρίζουμε ότι τα δεδομένα δεν είναι ποτέ η πιο συναρπαστική καταχώριση σε μια λίστα, αλλά εξακολουθεί να είναι σημαντική: το UN Water αναφέρει έλλειψη δεδομένων για την ποιότητα του νερού για πάνω από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Αυτά είναι συνήθως σε περιοχές όπου παίζουν άλλοι παράγοντες σε αυτήν τη λίστα, πράγμα που σημαίνει ότι διατρέχουν αξιόπιστο κίνδυνο από τη χρήση μη πόσιμου νερού. Η γνώση είναι δύναμη και ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε την παγκόσμια κρίση νερού είναι να διασφαλίσουμε ότι γνωρίζουμε την υγεία όλων των ποταμών, των λιμνών και των αποθεμάτων υπόγειων υδάτων του κόσμου.

7. Έλλειψη Διεθνούς Συνεργασίας για Κοινόχρηστες Πηγές Υδάτων: Πολλά υδάτινα σώματα βρίσκονται σε δύο ή περισσότερες χώρες, πράγμα που σημαίνει ότι ουσιαστικά αποτελούν υποκείμενα κοινής επιμέλειας μεταξύ των εθνών. Ωστόσο, σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, μόνο 24 χώρες αναφέρουν ότι όλοι οι ποταμοί, οι λίμνες και οι πηγές υπόγειων υδάτων που μοιράζονται διεθνώς καλύπτονται από συμφωνίες συνεργασίας. Αυτό σημαίνει ότι, εάν μια χώρα ακολουθεί όλο το πρωτόκολλο που είναι απαραίτητο για να διατηρήσει την πλευρά της λίμνης καθαρή, αυτό μπορεί να είναι άσχετο εάν τα νερά στην απέναντι όχθη δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο βαθμό φροντίδας.

8. Έλλειψη Υποδομής: Δεν είναι ότι οι χώρες κάνουν πρόθυμα κακή διαχείριση των αποθεμάτων νερού τους. Είτε μέσω της σκόπιμης καταστροφής είτε της ακούσιας κακοδιαχείρισης, πολλές κυβερνήσεις δεν διαθέτουν την υποδομή για να επενδύσουν σωστά στους υδάτινους πόρους τους, επιτρέποντας στο καθαρό νερό να φτάσει σε αυτούς που το χρειάζονται περισσότερο. Οι απώλειες που σχετίζονται με την ανασφάλεια στο νερό κοστίζουν στις ΗΠΑ περίπου 470 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Ενώ η υδάτινη υποδομή είναι ένας πόρος που έχει υψηλές οικονομικές επιπτώσεις, η αξία του νερού θεωρείται δεδομένη. Όπως σημειώνει ο ΟΗΕ στην Ομάδα Υψηλού Επιπέδου για το Νερό, το νερό «είναι τυπικά έντασης κεφαλαίου, μακρόβιο με υψηλό κόστος. Απαιτεί υψηλή αρχική επένδυση που ακολουθείται από πολύ μεγάλη περίοδο απόσβεσης.»

Αμέτρητα σημεία νερού έμειναν άχρηστα λόγω της βίας, της καταστροφής και της υπερβολικής χρήσης στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία με ορισμένες πηγές νερού να έχουν μολυνθεί σκόπιμα από ένοπλες ομάδες. Ευτυχώς οι λύσεις δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι υψηλής τεχνολογίας. Φέραμε λύσεις καθαρού νερού σε χωριά χρησιμοποιώντας χειροκίνητα «τρυπάνια χωριού», αφαιρώντας την ανάγκη για ηλεκτρισμό. Είναι επίσης 33% φθηνότερα από τα τυπικά μηχανοποιημένα τρυπάνια και μπορούν να μεταφερθούν σε απομακρυσμένες περιοχές και να συναρμολογηθούν επί τόπου.

9. Αναγκαστική Μετανάστευση και Προσφυγική Κρίση: Ακόμη και πριν η κρίση στην Ουκρανία ξεριζώσει 10 εκατομμύρια ανθρώπους, αντιμετωπίζαμε πρωτοφανή επίπεδα εκτοπισμού. Σε πολλές από τις μεγαλύτερες κοινότητες υποδοχής του κόσμου, οι άτυποι οικισμοί για πρόσφυγες δημιουργούν περιοχές υψηλής πυκνότητας ανθρώπων και μπορούν να ασκήσουν πίεση στις διαθέσιμες υποδομές. Σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι θα διασχίσουν τα πλησιέστερα ανοιχτά σύνορα για να ξεφύγουν από συγκρούσεις ή άλλες κρίσεις, κάτι που συχνά τους αφήνει σε περιοχές που αντιμετωπίζουν παρόμοια κλιματικά φαινόμενα ή έχουν πόρους με παρόμοιο άγχος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μεταφορά νερού - που είναι, ουσιαστικά, ακριβώς όπως ακούγεται - είναι ένα από τα βασικά στοιχεία των σχεδίων αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης της Concern.

10. Ανισότητα και Ανισορροπία Δυνάμεων: Ακόμη και σε χώρες υψηλού εισοδήματος, η διαχείριση των υδάτων δεν αποτελεί προτεραιότητα όπως φαίνεται στις χορηγήσεις του προϋπολογισμού. Δεν είναι το πιο φωτογενές ζήτημα, ειδικά όταν δείχνετε λύσεις στην πράξη, και η «διανομή τροφίμων έκτακτης ανάγκης» είναι μια πολύ πιο εύκολη έννοια σε σύγκριση με τη «διαχείριση λεκάνης απορροής». Αυτό οδήγησε σε μια απαράδεκτη ανισορροπία μεταξύ εκείνων που καθορίζουν τους ομοσπονδιακούς και τοπικούς προϋπολογισμούς της κυβέρνησης - και τους προϋπολογισμούς ξένης βοήθειας - και εκείνων που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη για καθαρό νερό και επαρκή αποχέτευση. Το 2015, ο ΟΗΕ ανέφερε ότι, κάτω από όλα τα εμπόδια για την επίλυση της κρίσης του νερού, ήταν ένα απλό γεγονός: «Οι άνθρωποι που υποφέρουν περισσότερο από την κρίση νερού και αποχέτευσης — φτωχοί άνθρωποι γενικά και φτωχές γυναίκες ειδικότερα — συχνά στερούνται πολιτική φωνή έπρεπε να διεκδικήσει τους ισχυρισμούς τους για το νερό». Αυτή η διαφορά ισχύος και η έλλειψη εκπροσώπησης διεύρυνε αυτό το χάσμα. Το κλείσιμό του είναι ένα κρίσιμο βήμα για τη διασφάλιση καθαρού νερού για όλους.

Πηγή: https://concernusa.org