Οι ιστορίες που λέτε στον εαυτό σας για τον εαυτό σας

Οι ιστορίες που λέτε στον εαυτό σας για τον εαυτό σας διαμορφώνουν πώς σκέφτεστε, αισθανθείτε και ενεργείτε. Ωστόσο, περισσότερο από ό, τι νομίζετε, έχει σημασία πώς αντιδράτε στη δική σας σκέψη. Κρατώντας ελαφρώς τις σκέψεις σας, μπορείτε να παρατηρήσετε ότι πρόκειται για ιστορίες.

Δώστε προσοχή σε αυτά τα έξι σημάδια και εξασκηθείτε σε πεποιθήσεις με περισσότερη ελαφρότητα και ευελιξία.

Αυτό που σκέφτεστε για τον εαυτό σας και τον κόσμο γύρω σας επηρεάζει σημαντικά τη ζωή και τη γενική ευεξία. Για παράδειγμα, εάν νομίζετε ότι είστε άξιος αγάπης και ικανός να αντιμετωπίσετε και να ξεπεράσετε τις προκλήσεις της ζωής, είναι πιο πιθανό να ενεργήσετε με τρόπους που επιβεβαιώνουν αυτές τις σκέψεις.

Από την άλλη πλευρά, αν νομίζετε ότι το αντίθετο είναι αλήθεια - ότι είστε ανάξιοι και ανίκανοι θα ενεργήσετε σε ευθυγράμμιση και με αυτό. Οι ιστορίες που λέτε στον εαυτό σας για τον εαυτό σας (δηλαδή, τι πιστεύετε για τον εαυτό σας), διαμορφώστε πώς σκέφτεστε, αισθανθείτε και ενεργείτε.

Ωστόσο, αυτό είναι μόνο μέρος της αλήθειας και ίσως ούτε το μεγαλύτερο μέρος. Επειδή περισσότερο από ό, τι νομίζετε, έχει σημασία πώς αντιδράτε στη δική σας σκέψη. Για παράδειγμα, ίσως σκεφτείτε, "Δεν θα είμαι ποτέ αρκετά καλός." Αλλά είστε ευγενικοί, φροντίζοντας και συμπονετικοί προς τον εαυτό σας. Είναι δυνατό! Και το ξέρετε γιατί αν κοιτάξετε πιο προσεκτικά την εμπειρία σας, οι αρνητικές σκέψεις δεν Πάντα προσγειώνεται με τον ίδιο τρόπο.

Μερικές φορές οι θεραπευτές χρησιμοποιούν τον όρο πεποίθηση για να μιλήσουν για σκέψεις που υιοθετούνται σιωπηρά και στη συνέχεια συμμορφώνονται ή αγωνίζονται - και από αυτή την άποψη, η πραγματική δράση δεν είναι αυτό που νομίζετε τόσο πολύ όσο πιστεύετε.

Κρατώντας ελαφρά τις σκέψεις σας, μπορείτε να παρατηρήσετε ότι αυτές είναι μόνο ιστορίες που σας λέει το μυαλό σας για τον εαυτό σας. Και παρόλο που αισθάνονται αληθινά (ή μερικές φορές ακόμη και αντικειμενικά αληθινά), δεν χρειάζεται να κυριαρχούν στη ζωή σας. Οι σκέψεις είναι μόνο σκέψεις.

Αυτό είναι συχνά ευκολότερο να λέγεται παρά να γίνει, επειδή όλοι κρατάμε τις πεποιθήσεις για τον εαυτό μας που φαίνονται τόσο αυτονόητες όσο το γεγονός ότι η φωτιά είναι ζεστή ή ότι το νερό κάνει τα πράγματα υγρά.

Και πολύ συχνά, δεν συνειδητοποιούμε καν πότε βρισκόμαστε στη λαβή των δικών μας πεποιθήσεων, ανίκανοι να τις διακρίνουμε από αυτό που είναι, ενώ αφήνουμε να καθοδηγούνται από αυτούς με άχρηστους ή αυτοκαταστροφικούς τρόπους. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να μάθουμε πώς να παρατηρούμε όταν είμαστε κολλημένοι σε μια αφήγηση που επηρεάζει αρνητικά τη ζωή μας. Κοιτάζοντας για τα ακόλουθα έξι σημάδια μπορεί να βοηθήσει.

Σκέψη #1 Η υπερβολική αναγνώριση με ετικέτες

Το ανθρώπινο μυαλό είναι κύριος στην κατηγοριοποίηση. Δίνουμε ονόματα σε όλα τα πουλιά στον ουρανό, όλα τα ψάρια στη θάλασσα και κυριολεκτικά οτιδήποτε άλλο, επειδή μας βοηθά να κατανοήσουμε τον κόσμο και μας επιτρέπει να λαμβάνουμε καλύτερες αποφάσεις που εξασφαλίζουν την επιβίωσή μας.

Οι ιστορίες γραφής σημειώνουν πόσο ισχυρό είναι αυτό (για παράδειγμα, Genesis 2: 18-20), αλλά και η επιστήμη και η πρακτική εμπειρία. Για παράδειγμα, αν κάποιος φωνάζει "τίγρη", δεν χρειάζεται να δούμε το ζώο οι ίδιοι να γνωρίζουμε ότι θα αρχίσουμε καλύτερα να τρέχουμε. Αλλά τόσο χρήσιμη όσο αυτή η ικανότητα μπορεί να είναι, μπορεί επίσης να μας ενεργοποιήσει, ειδικά όταν την εφαρμόζουμε στον εαυτό μας.

Οι λέξεις δεν μπορούν ποτέ να καταγράψουν την πραγματική πολυπλοκότητα της ζωής και να μειώσουν τα πάντα σε μια απλή ετικέτα. Και όταν ξεχνάμε αυτό το γεγονός, το οποίο συχνά κάνουμε, σφάλουμε την ετικέτα για το πραγματικό πράγμα.

Στη συνέχεια, μειώνουμε τον εαυτό μας στη δουλειά μας, στο ρόλο μας μέσα στην οικογένειά μας, στις κοινωνικές μας σχέσεις. Τότε δεν είμαστε πλέον ένα ζωντανό όν μιας απίστευτης πολυπλοκότητας, αλλά είμαστε "ένας φοιτητής", "μια μαμά", "ένας ηττημένος", ή απλώς "καταθλιπτικός". Το πρώτο σημάδι ότι είμαστε κολλημένοι σε μια αφήγηση είναι ότι ταυτιζόμαστε υπερβολικά με τέτοιες ετικέτες.

Σκέψη #2 Επανάληψη αρνητικών μοτίβων

Λίγες συνήθειες έχουν πάντα "καλά" ή "κακά" αποτελέσματα, η χρησιμότητά τους εξαρτάται από τις περιστάσεις. Πάρτε μια διαδικασία όπως το θάψιμο των βαθύτερων συναισθημάτων σας. Αυτή η διαδικασία είναι μια άσχημη βάση για μια καρποφόρα σχέση, αλλά η εκμάθηση πώς να το κάνετε αυτό για σύντομες περιόδους μπορεί να είναι απαραίτητη εάν εργάζεστε ως πρώτος ανταποκριτής. Παρόμοια δράση, διαφορετικό πλαίσιο.

Τούτου λεχθέντος, εάν επανειλημμένα συμμετέχετε σε μη χρήστες συνήθειες, δείτε αν δεν έχετε κολλήσει σε μια χρήσιμη αφήγηση. Παρά το τι μπορεί να σας πει το μυαλό σας για το πώς πρέπει να κάνετε αυτό που λέει, ίσως είναι καιρός να σπάσετε το μοτίβο.

Σκέψη #3 Κατηγορώντας εξωτερικούς παράγοντες

Συχνά, υπάρχουν πραγματικές δυνάμεις που κρατούν τους ανθρώπους πίσω στη ζωή. Ειδικά σε έναν κόσμο που αγωνίζεται να αντιμετωπίσει όλους με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Αλλά η ζωή μας ζητά επίσης να εξετάσουμε τη δική μας ζωή και να διακρίνουμε τι είναι μέσα στην ικανότητά μας να αλλάξουμε. Αν το μόνο που βλέπετε είναι εξωτερικοί λόγοι για να φταίνε για τη δυστυχία σας, δείτε αν είστε κολλημένοι σε μια αρνητική αφήγηση.

Υπάρχουν πάντα ορισμένες πτυχές στον έλεγχό μας, ακόμα και αν είναι μόνο η δική μας προοπτική. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τον εαυτό μας και κάνοντας ενεργές επιλογές σε ευθυγράμμιση με τους στόχους και τις αξίες μας, είναι πιθανό να μετακινήσουμε τη βελόνα προς μια καλύτερη κατεύθυνση -βήμα κατά βήμα.

Σκέψη #4 Δυσκολία αποφυγής και αντιμετώπισης

Ορισμένες εμπειρίες έχουν τόσο ισχυρό αντίκτυπο, ότι συνεχίζουν να σας στοιχειώνουν πολύ καιρό μετά την περάσει. Ίσως κάποιος να σας βλάψει με καταστροφικό τρόπο και παρόλο που δεν μιλάτε πλέον σε αυτό το άτομο, η εικόνα και τα λόγια τους εξακολουθούν να αντηχούν στις αναμνήσεις σας.

Και όποτε θυμάστε και παλεύετε με αυτή τη μνήμη, μπορεί να αισθανθείτε την καρδιά σας να χτυπάει γρηγορότερα και το σώμα σας να τεντώνει. Ξανά και ξανά, αισθάνεστε υποχρεωμένοι να ασχοληθείτε με αυτή τη μνήμη, να φανταστείτε τα πράγματα που πηγαίνουν διαφορετικά και ελπίζοντας να βρουν μια λύση ή ακόμα και το κλείσιμο, κάτι που δεν θα έρθει ποτέ.

Η εκμάθηση να αφήνετε να είναι σκληρή, φαινομενικά αδύνατη ακόμη και, ειδικά αν μπορείτε ακόμα να αισθανθείτε τον πόνο. Και αν επρόκειτο να φύγετε, ίσως χρειαστεί να αφήσετε τους ανθρώπους που σας έχουν αδικηθεί από το γάντζο.

Αλλά η αφήγηση δεν αφορά άλλους ανθρώπους. Πρόκειται για το να είσαι ευγενικός και συμπονετικός προς τον εαυτό σου. Πρόκειται για την παρατήρηση των διόδια που έχει αυτή η ατελείωτη μάχη σε σας, και με υπομονή και καλοσύνη να αποκατασταθεί η εστίασή σας και να την απομακρύνει από την πληγή φαγούρα και αντ 'αυτού στα πράγματα που σας ενδιαφέρει βαθιά.

Σκέψη #5 Συνεχής αρνητική αυτο-ομιλία

Οι περισσότεροι από εμάς τείνουν να μιλούν στον εαυτό μας με τρόπο που σπάνια, αν ποτέ, να χρησιμοποιήσουμε όταν μιλάμε με τους φίλους μας και τους αγαπημένους μας. Είμαστε τότε σκληροί στις κρίσεις μας και γρήγορα να τιμωρήσουμε τον εαυτό μας με κρίσιμες προσβολές: "Πώς θα μπορούσα να είμαι τόσο ηλίθιος;!" "Είμαι απογοήτευση." "Δεν θα το κάνω ποτέ σωστό."

Και ούτω καθεξής. Αυτό είναι συχνά μια αυτόματη διαδικασία και το κάνουμε τόσο γρήγορα και φυσικά που σχεδόν ποτέ δεν το παρατηρούμε, πόσο μάλλον πώς επηρεάζει την ευημερία μας.

Μπορεί να έχετε οδηγήσει να πιστέψετε ότι πρέπει να είστε αυστηροί με τον εαυτό σας, ώστε να σταματήσετε να μπερδεύετε. Αλλά τι σας λέει η εμπειρία σας για το πόσο καλά λειτουργεί αυτό;

Εάν είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας, πιθανότατα συμφωνείτε ότι αυτή η προσέγγιση δεν έδωσε τα υποσχόμενα αποτελέσματα. Αξίζεις την καλοσύνη, την υπομονή και τη συμπόνια - ειδικά όταν κάνεις λάθος ή όταν είσαι ευάλωτος. Η αλλαγή του εσωτερικού σας μονόλογου απαιτεί ενεργό πρακτική, αλλά μπορείτε να αναπτύξετε έναν πιο φροντισμένο τόνο εγκαίρως.

Σκέψη #6 Απροθυμία να εξετάσετε εναλλακτικές λύσεις

Όταν είμαστε κολλημένοι σε μια αρνητική αφήγηση, η ζωή φαίνεται πολύ μονόπλευρη. Το όραμά μας κλείνει και γινόμαστε πεπεισμένοι ότι η πραγματικότητα είναι ακριβώς όπως μας λέει το μυαλό μας.

Αυτό είναι σχετικά εύκολο να εντοπιστεί σε άλλους ανθρώπους, αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να παρατηρήσουμε τον αντίκτυπο των πεποιθήσεων στον εαυτό μας. Όταν φορούμε κόκκινα γυαλιά, δεν βλέπουμε τα γυαλιά μας. Αντ 'αυτού, βλέπουμε τον κόσμο ως κόκκινο. Ως αποτέλεσμα, αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να ενεργούμε σαν ο κόσμος να ήταν κόκκινος, χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι είναι διαθέσιμες διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις, εκείνες που είναι εξίσου έγκυρες.

Εάν ανησυχούμε υπερβολικά για την εμφάνισή μας, μπορούμε να αντιληφθούμε μια ρομαντική απόρριψη ως απόδειξη των φυσικών ανεπαρκείς μας. Δεν παρατηρούμε ότι μπορεί να μην έχει καμία σχέση με τον εαυτό μας.

Όταν έχουμε άγχος για όλες τις δουλειές που πρέπει να κάνουμε σε οποιαδήποτε δεδομένη ημέρα, μπορούμε να παραβλέψουμε ότι το να μην τα κάνουμε είναι επίσης μια επιλογή. Υπάρχουν πάντα διαθέσιμες διαφορετικές απόψεις, μερικές από τις οποίες είναι πιο ενδυναμωτικές από άλλες.

Και παρατηρώντας τις ιστορίες που μας λέει το μυαλό μας για τον εαυτό μας, μπορούμε να επιλέξουμε πιο συνειδητά το οποίο θα αποδώσουμε και τα οποία θα αφήσουμε να φύγουμε. Στην πραγματικότητα, ίσως να μην είμαστε σε θέση να επιλέξουμε τις σκέψεις μας, αλλά μπορούμε να επιλέξουμε τις πεποιθήσεις μας.

___

Οι αφηγήσεις που λέμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο στον οποίο ζούμε, έχουν ισχυρό αντίκτυπο στην ψυχική μας ευεξία, ειδικά όταν τους πιστεύουμε. Συνειδητά παρατηρώντας αυτές τις αφηγήσεις - μια δεξιότητα που μπορείτε να εξασκηθείτε στην καθημερινή σας ζωή - μπορείτε να μάθετε να επιλέξετε πώς να ασχοληθείτε μαζί τους: είτε θέλετε να τους αφήσετε να οδηγήσουν τις ενέργειές σας ή να αναγνωρίσουν την παρουσία τους χωρίς να υπαγορεύονται από τα αιτήματά τους.

Είναι θέμα συνεχούς εκπαίδευσης της συνειδητοποίησής σας. Και όποτε παίρνετε πίσω, μπορείτε να επαναπροσδιορίσετε το σε σας. Ξανά και ξανά.

Δώστε προσοχή σε αυτά τα έξι σημάδια και εξασκηθείτε σε πεποιθήσεις με περισσότερη ελαφρότητα και ευελιξία. Σύντομα παρατηρήσετε ότι θα σας βοηθήσει να κάνετε νέες, καλύτερες επιλογές.

Άρθρο του Steven C. Hayes, Ph.D.: Καθηγητής του Ιδρύματος της Νεβάδα στο Τμήμα Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα Ρίνο.

Πηγή: https://www.psychologytoday.com/