
Οι διάφορες "αντιπαλότητες" μεταξύ των 2 φύλων είναι κάτι πολύ συνηθισμένο σε όλους τους τομείς δραστηριότητάς τους.
Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες, αποδεικνύεται όχι οι γυναίκες έχουν πιο ισχυρές "κεραίες". Ακτινογραφώντας τη δραστηριότητα γυναικείων και αντρικών εγκεφάλων, οι επιστήμονες πήραν στα χέρια τους έγχρωμες φωτογραφίες με τα θετικά ηλεκτρόνια που δραστηριοποιούνται, όταν ο εγκέφαλος δέχεται οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι γυναίκες ενεργοποιούν πολύ περισσότερα σημεία του εγκεφάλου τους σε σύγκριση με τους άντρες. Και μάλιστα, τα σημεία που δραστηριοποιούνται στο γυναικείο εγκέφαλο, είναι μοιρασμένα, τόσο στο αριστερό ημισφαίριο, που συνδέεται με τη λογική, όσο και στο δεξιό, αυτό της φαντασίας και των συναισθημάτων - σε αντίθεση με τους άντρες που θέτουν σε λειτουργία μόνο το πρώτο ημισφαίριο του εγκεφάλου τους. Ακόμα, διάφορες μελέτες επισημαίνουν ότι οι δραστηριότητες των δύο εγκεφαλικών ημισφαιρίων της γυναίκας εμφανίζονται πιο αλληλένδετες και συνδέονται με ένα πυκνό πλέγμα συνδέσμων, ενώ ο αντρικός εγκέφαλος αποδεικνύεται πιο "οκνηρός", καθότι ενεργοποιεί λιγότερους "διακόπτες".
Οι γυναίκες εκπαιδεύονται από μικρές
Η διαίσθηση; Ένα γυναικείο χάρισμα που αναπτύσσεται από τα πρώτα παιδικά χρόνια. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς πώς παίζουν τα κοριτσάκια, για να καταλάβει πώς οξύνεται σταδιακά η διαίσθηση τους.
• Τα κορίτσια προτιμούν χα "παιχνίδια ρόλων", χάρη στα οποία μπορούν να υποδυθούν τις μαμάδες, τις δασκάλες, τις γιατρίνες. Συζητούν με τις κούκλες τους, σαν να είναι πραγματικοί άνθρωποι, και προσπαθούν να ανιχνεύσουν τις ανάγκες τους ("πεινάει", "πονάς;", "θέλεις να κοιμηθείς;"].
• Αντιθέτως, τα αγόρια, ακόμα κι όταν παίζουν με τα ρομπότ τους, τα τέρατα και τους actiomen, δεν αναπτύσσουν μία διαπροσωπική σχέση, αλλά γίνονται έναν με τον ήρωα τους.
Συμπερασματικά, οι γυναίκες "προπονούνται" από μικρές στο να δημιουργούν σχέσεις, να διαισθάνονται και να ερμηνεύουν τις ανάγκες των άλλων ανθρώπων (πραγματικών ή με τη μορφή παιχνιδιών), ενώ οι άντρες επιδίδονται στο να μπαίνουν στη θέση των άλλων. Και έτσι, μεγαλώνοντας, η διαίσθηση τους είναι πιο αδύναμη
Του Δημήτρη Παπαθανασίου
Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπευτή